شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آوای تو می خوانَدَم از لایتناهی .

آوای تو می آرَدَم از شوق به پرواز

شب ها که سکوت است و سکوت است وسیاهی

امواج نوای تو ، به من می رسد از دور

دریایی و من تشنه مهر تو ، چو ماهی

وین شعله که باهر نَفسم می جهد از جان

خوش می دهد ا ز گرمی ا ین شوق ، گواهی 

دید از تو گر صبح ابد هم  دهدم د ست

من  سرخوشم از لذ ت  ا ین  چشم به راهی

ای عشق تو را دارم و دارا ی جهانم

همراه تویی ، هرچه تو گویی  و تو خواهی

                                                                ( فریدون مشیری ) 

¤ نویسنده: مهربان

پیام های دیگران